Kunta.

De naam draag ik sinds m'n twaalfde. Bleef hangen als een goede hook. Twintig jaar later ben ik vader, partner en artiest. Wat ooit een droom was, is nu realiteit. Maar ik blijf dromen, groter dan ooit.

Elke dag draait om balans: liefde geven thuis (love jullie) en liefde stoppen in m'n werk. Maar eerlijk? Die balans hoeft niet perfect. Chaos is juist waar de magie ontstaat.

Tegelijk bouw ik aan iets groters dan mezelf: een merk, een movement, een gevoel van thuis. Samen met de gang.

Thuis is heilig. Familie is de basis. Dat gevoel; warm, echt, onmiskenbaar, stop ik in alles wat ik maak. In de studio en op jouw huid.

Ik maak echte shit. Portretten met ziel. Scènes die voelen als films. Lijnen, licht en architectuur die praat. Alles met realness, alles met detail. Single needle is m'n wapen. Microrealisme is m'n stijl.

Maar laat me eerlijk zijn: het is niet altijd makkelijk geweest. Ik heb gestruggeld met regels, verwachtingen en vooral met mezelf. Nu staan we hier. Elke dag leer ik, als artiest, als man, als vader. Het leven blijft een rollercoaster, maar juist dat vuur, dat heb ik nodig.

Ik bouw aan m'n droom op mijn manier. Met liefde, focus en realness. Altijd dankbaar. Altijd echt.

Do you.

With love,
Kunta